Praktijk Kind en Polyvagaal

Binnen Praktijk Kind wordt al meer dan 12 jaar gewerkt vanuit de theorie van Dr. Stephen Porges. Namelijk de Polyvagal theory. Porges is professor in de Psychiatrie en een van de leidende wetenschappers in de psychobiologie.

Wat is de Polyvagaal theorie?
De Polyvagaal theorie is gebaseerd op de relatie tussen het zenuwstelsel en gedragsuitingen.

Deze theorie legt onder andere uit wat er gebeurt in het lichaam op het moment dat:
I een persoon zich veilig voelt (staat van sociale betrokkenheid)
II een persoon schrikt, een onprettig gevoel krijgt of daadwerkelijk in gevaar is (staat van vechten of vluchten)
III een persoon niet aan het gevaar kan ontkomen, of er niet achter kan komen waar het gevaar vandaan komt (staat van immobiliteit)

: bij een staat van vechten en vluchten, zal het lichaam zich voorbereiden om dit te kunnen uitvoeren: pupillen verwijden, hartslag versnelt etc.
: bij het inschatten van de omgeving als veilig, zal het lichaam de voorbereiding op vechten en vluchten afremmen: pupillen vernauwen, hartslag verlaagt etc.
: bij een staat van immobiliteit, zal de persoon moeilijk bereikbaar zijn: in zichzelf gekeerd, een houding aannemen dat het met niemand wil communiceren etc.

Het inschatten van veilig of onveilig kan onbewust plaatsvinden. We hebben in de hersenen sjablonen van veilige situaties verworven: bekende omgeving, bekende gezichten, vriendelijke mensen etc. Wanneer een situatie niet voldoet aan zo een sjabloon, wordt de ‘staat van vechten en vluchten’ geactiveerd en de ‘staat van sociale betrokkenheid’ geremd. Dit is op zich normaal. Het wordt minder normaal als in een veilige omgeving de ‘staat van vechten en vluchten’ toch aan blijft staan. Het kind blijft dus hangen in bepaald gedrag, dat er in eerste instantie was om zichzelf te beschermen.

Kortdurend Polyvagaal Traject voor jongeren, ouders en verzorgers
Gedurende het kortdurende traject van 5 sessies, gaan we samen de persoonlijke reactiepatronen in kaart brengen.
Naast bewustwording, zullen aangeboden oefeningen helpen om de ‘staat van sociale betrokkenheid’ opnieuw te ervaren en zo de ‘staat van vechten en vluchten’ af te remmen. Middels het toepassen van hulpbronnen, neemt de innerlijke kracht en weerbaarheid toe. Hetgeen zal leiden tot meer balans en flexibiliteit.

Bron:

http://stephenporges.com/index.php/component/content/article/5-popular-articles/18-an-interview-with-stephen-porges-about-his-polyvagal-theory